วันพุธรับเถ้า

“จงกลับใจใช้โทษบาปและเชื่อพระวรสารเถิด”

(มก. 1 : 15)

 

 

วันพุธรับเถ้า เป็นวันเริ่มเทศกาลมหาพรต

คือ ระยะเวลา 40 วัน เพื่อเตรียมสมโภชปัสกา

ซึ่งเป็นวันฉลองที่สำคัญที่สุดของพระศาสนจักร 

 

วันสมโภชปัสกาเป็นการเฉลิมฉลอง

การรับทรมาน สิ้นพระชนม์

และทรงกลับคืนพระชนม์ชีพของพระเยซูเจ้า

เพื่อช่วยเราทุกคนให้คืนดีกับพระเจ้า 

มารับชีวิตร่วมกับพระองค์

 

ความหมายของเถ้า

 

เถ้าเป็นเครื่องหมายของ“ความทุกข์ถึงบาป”เป็นธรรมเนียมที่ได้มาจากพระคัมภีร์ เราพบความหมายนี้ในคำกล่าวประกอบการโรยเถ้าของพระสงฆ์ซึ่งนำมาจากพระวรสารของนักบุญมาระโกกล่าวว่า“จงกลับใจใช้โทษบาปและเชื่อพระวรสารเถิด”(มก 1 : 15)

 

เถ้า ยังหมายถึงสภาพของมนุษย์คนบาป ซึ่งแสดงความสำนึกผิดของตนต่อพระเจ้าออกมาเป็นภายนอก ให้เห็นว่าเขาต้องการกลับใจเพราะหวังในพระเมตตากรุณา และการให้อภัยของพระเจ้า 

 

เถ้า ยังอาจหมายถึงความสกปรก (บาป) ซึ่งต้องใช้น้น้ำชำระให้สะอาด(ศีลล้างบาป)

 

เราเริ่มเทศกาลมหาพรตด้วยพิธีโรยเถ้าจึงเป็นเครื่องหมายที่นำไปสู่ความครบครันในการรื้อฟื้น

คำมั่นสัญญาแห่งศีลล้างบาปของคริสตชน

 

และ การล้างบาปคริสตชนใหม่  

 ในคืนวันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์

(ตามธรรมเนียมของพระศาสนจักร)

 (มิสซาตื่นเฝ้าปัสกา)

 

 

 สำหรับคริสตชน

 

การรับเถ้า จึงหมายถึง การเริ่มเดินทางมุ่งสู่การกลับใจไปสู่การรับศีลอภัยบาปในเทศกาลมหาพรต ความต่ำต้อยของมนุษย์อันเป็นผลมาจากบาป “มนุษย์เอ๋ย จงระลึกเถิดว่า เจ้าเป็นแค่ฝุ่นดินและจะกลับไปเป็นฝุ่นดินอีก” (ปฐก. 3:19)

 

 

ธรรมเนียมการโรยเถ้า 

 

การโรยเถ้าซึ่งได้ทำมาจากใบลานซึ่งเสกในปีก่อนเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในศตวรรษที่ 12 มีความหมายถึง ชัยชนะของพระเยซูเจ้าในฐานะกษัตริย์ในการเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างสง่า (ภาพอนาคตของการกลับคืนชีพ) 

เมื่อเอามาเผา เป็นเถ้าและโรย ก็เพื่อเตือนใจ    คริสตชนใช้โทษบาปและยังเป็นสิ่งที่บอกคริสตชนว่า...การใช้โทษบาปนี้มีเป้าหมายเพื่อเตรียมการฉลองชัยชนะแห่งการกลับคืนชีพของพระเยซูเจ้า

 

ข้อปฏิบัติในวันพุธรับเถ้า

 

คริสตชนผู้มีอายุตั้งแต่ 14 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป   

ต้องอดเนื้อ

 

และคริสตชนทีมีอายุตั้งแต่ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้น

ไปจนถึงอายุ 59 ปีบริบูรณ์ ต้องอดอาหาร