วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

การเดินรูป 14 ภาค

การเดินรูป 14 ภาค

ความศรัทธาแบบชาวบ้าน

 

 

ความสำนึกทางศาสนาของประชากรคริสตชน

ย่อมพบการแสดงออกในรูปแบบต่างๆ ของความศรัทธา

ที่พบได้พร้อมกับชีวิตด้านศีลศักดิ์สิทธิ์ 

เช่นการเคารพพระธาตุ

การเยี่ยมสักการสถาน การเดินทางแสวงบุญ การแห่แหน

การเดินรูปสิบสี่ภาค การฟ้อนรำเกี่ยวกับศาสนา สายประคำ

เหรียญรูปศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ฯลฯ

 

การแสดงความศรัทธาเช่นนี้

เป็นการขยายชีวิตด้านพิธีกรรมของพระศาสนจักร

แต่ไม่เข้าไปแทนพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ได้

 

 

ในช่วงเทศกาลมหาพรตจึงเป็นโอกาสอันดี

ที่เราคริสตชน จะได้ร่วมเดินรูป 14 ภาค

เพื่อเป็นการภาวนาระลึกถึงธรรมล้ำลึก

การไถ่กู้ของพระเยซูเจ้า

และมีส่วนร่วมในพระมหาทรมานของพระองค์เป็นพิเศษ

และเป็นการรำพึงถึงความรักที่พระเยซูเจ้า

ทรงมีต่อพระบิดาและต่อเรามนุษย์ทุกคน

  

การเดินรูป 14 ภาค คือการติดตามพระเยซูเจ้า

บนทางกางเขนของพระองค์ ด้วยการสวดภาวนา

และรำพึงถึง 14 สถาน

เป็นกิจศรัทธาที่เก่าแก่มากในพระศาสนจักร

ซึ่งปฏิบัติกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเทศกาลมหาพรต

และสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ (1674-1675)

  

การเดินรูป 14 ภาค ประกอบด้วย

1. พระเยซูเจ้าทรงถูกตัดสินประหารชีวิต

2. พระเยซูเจ้าทรงแบกกางเขน

3. พระเยซูเจ้าทรงหกล้มครั้งที่ 1

4. พระเยซูเจ้าทรงพบปะพระมารดา

5. ซีโมน ชาวไซรีน ช่วยพระเยซูเจ้าแบกไม้กางเขน

6. สตรีใจศรัทธาเข้ามาเช็ดพระพักตร์พระเยซูเจ้า

7. พระเยซูเจ้าทรงหกล้มครั้งที่ 2

8. พระเยซูเจ้าทรงบรรเทาทุกข์สตรีชาวเยรูซาเล็ม

9. พระเยซูเจ้าทรงหกล้มครั้งที่ 3

10. พระเยซูเจ้าทรงถูกเปลื้องพระภูษา

11. พระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงบนไม้กางเขน

12. พระเยซูเจ้าทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน

13. เชิญพระศพพระเยซูเจ้าลงจากไม้กางเขน และมอบพระองค์แด่พระมารดา

14. ฝังพระศพพระเยซูเจ้าไว้ในคูหา

 

​​พระเยซูเจ้าทรงร้องเสียงดังว่า

พระบิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้ามอบจิตของข้าพเจ้าไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์’ เมื่อตรัสดังนี้แล้ว ก็สิ้นพระชนม์” (ลก. 23:46)

 

อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ 

 http://www.cmdiocese.org/web/16448

 

 

 

วันอังคารที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

การอธิษฐานการภาวนา การจำศีลอดอาหาร การให้ทาน

 

มหาพรต หมายถึงระยะเวลา 40 วัน ก่อนฉลองปัสกา 

เป็นเวลาอุดมสมบูรณ์ของฝ่ายจิตใจ

"มหาพรต" คือการ การถือพรตครั้งใหญ่ของคริสตชน

 


 เทศกาลมหาพรตเป็นช่วงเวลาประมาณ 6 สัปดาห์ 
โดยเริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์แรกของเทศกาลมหาพรต  
เป็นการเดินทางมุ่งหน้าด้วยความยินดีไปเฉลิมฉลองปัสกา
 ในช่วงเวลาตลอดการเดินทางนี้เราจึงต้อง..
ละทิ้งกิจการชั่วร้ายต่าง ๆ  

 

เทศกาลมหาพรต ถือเป็นช่วงเวลาแห่ง..

 การอธิษฐานการภาวนา (Praying)  

การจำศีลอดอาหาร (Fasting)   

การให้ทาน (Alms Giving)  

ซึ่งเป็นการเตรียมสำหรับการเฉลิมฉลอง

การกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าหรือสมโภชปัสกา 

วันนี้จึงเป็นวันเริ่มต้น 40 วันแห่งการเลียนแบบพระเยซูเจ้า

ที่ทรงจำศีลอดอาหารในถิ่นทุรกันดาร

และได้รับการทดลองจากปีศาจ 

อ่าน มัทธิว  4:1-11

 


การจำศีลอดอาหาร การอธิษฐานภาวนา การให้ทาน 

จึงเป็นโอกาสให้เราคิดถึงความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนพี่น้อง 

ด้วยการช่วยเหลือแบ่งปันให้แก่กัน 

 

 

 


 

 

การจำศีลอดอาหาร ช่วยให้เรารู้จักประมาณตนในการกินดื่มเพื่อไม่ปล่อยตัวให้กินดื่มจนเมามายซึ่งจะเป็นเหตุให้เราตกในบาปได้โดง่าย การจำศีลอดอาหารในความหมายแท้จริงจึงต้องพิจารณาควบคู่ไปกับการดำเนินชีวิตคริสตชนให้ครบทุกด้าน ไม่ใช่แยกอยู่อย่างเอกเทศ

 

 

 


 

 

การอธิษฐานภาวนาเป็นการสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระยกความคิดและจิตใจของเราขึ้นหาพระเจ้าและสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระองค์ เราต้องให้เวลามากขึ้นในการอธิษฐานภาวนาตลอดเทศกาลมหาพรตนี้ พระเยซูเจ้าทรงบอกให้เราเข้าไปในห้องหรือสถานที่สงัดเงียบ ปิดประตูและอธิษฐานภาวนาถึงพระบิดาเจ้าแบบส่วนตัวเพราะพระองค์ทรงล่วงรู้ทุกสิ่งและประทานบำเหน็จให้เรา พึงระลึกว่า “การอธิษฐานภาวนาที่สม่ำเสมอ ช่วยให้เรามีชีวิตที่สนิทสัมพันธ์กับพระเจ้า”

 

 

ารให้ทาน เป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูต่อพระเจ้าที่ได้ประทานทุกสิ่งแก่เรา เป็นเครื่องหมายว่าเราใส่ใจต่อผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ อีกทั้ง แสดงให้เห็นถึงจิตใจที่ถ่อมตน สำนึกผิดและเมตตาต่อผู้อื่น อันเกิดจากการเจริญชีวิตและความสัมพันธ์ที่เรามีกับพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม ดังนั้น การให้ทานเป็นกิจการแห่งความรัก ซึ่งเป็นหน้าที่ยิ่งใหญ่สำหรับศิษย์พระคริสต์ เพื่อเห็นแก่ความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนพี่น้องที่กำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ มิใช่เพื่อหวังให้คนเห็นหรือยกย่อง

 

 

เทศกาลมหาพรตเป็นเทศกาลแห่งการกลับใจ

เราต้องมีความใกล้ชิดกับพระเจ้ายิ่งขึ้น

ไม่ใช่เพียงด้วยการอธิษฐานภาวนาเท่านั้น

แต่เรายังต้องใกล้ชิดกับพระองค์ผ่านทางเพื่อนพี่น้อง

ซึ่งก็เป็นบุตรของพระเจ้าด้วย 

โดยการแสดงความรักช่วยจุนเจือความขัดสนของเขา 

ด้วยการเสียสละเงินทองส่วนหนึ่งที่ได้มาจากการอดออมเ

พื่อช่วยให้ผู้หิวได้มีอาหาร เพื่อช่วยเหลือผู้ยากไร้ให้มีที่พึ่งพิง